Streets of the World

Werelddeel 1: Amerika

Cuba, Havana

Toen ik deze foto voor het eerst zag, ging mijn oog meteen naar de oude auto, en de felle kleuren. Mensen die mij goed kennen, weten dat ik nogal van auto's hou en daarom sprak deze foto mij meteen aan. Na het lezen van de bijbehorende tekst, viel mij het Nike-logo pas op. Ik wist niet dat ze opzich 'tegen' Amerika waren. Maar door deze impressie van Havana, en zoals Swolfs de stad in de laatste zinnen beschrijft, wil k het zeker een keer bezoeken.

 

Werelddeel 2: Europa

Frankrijk, Parijs

Ik heb altijd al van Parijs gehouden, maar van dit speciale plekje achter de Sacre-Cœur had ik nog nooit gehoord. Toen ik deze foto zag werd ik helemaal blij. Een paar weken later zou ik namelijk naar Parijs gaan met school en ik sprak meteen met een vriendin af dat we dit plekje zouden gaan zoeken. En het is ons gelukt! De bomen stonden jammer genoeg nog niet zo mooi in bloei als op de foto, maar het gevoel dat er hing was fantastisch. 

 

Werelddeel 3: Afrika

Niger, Niamay.

Het eerste wat je ziet als je deze foto bekijkt, is natuurlijk de kameel, maar toen ik later beter ging kijken, zag ik dat de mensen gewoon hun tanden aan het poetsen waren met het vuile water. Hun afweersysteem moet wel mega goed zijn dan. Ook het verschil tussen oud en nieuw sprak mij erg aan. De nieuwe gebouwen in de horizon en het oude karretje naast de kameel. Na het lezen van het verhaaltje, moest ik wel lachen in mezelf. Dat Swolfs 3 dagen heeft lopen wachten om een kameel op de foto te nemen, vond ik wel een leuk idee.

 

Werelddeel 4: Azië

Noord-Korea, Pyongyang

Deze foto vond ik best wel eng. Ik denk dat deze foto mij aansprak doordat hij anders is dan de rest. Alles is strak, grauw en nou niet echt vrolijk in tegenstelling tot de andere foto's van Swolfs. De politieagente staat bij het niet-bestaande verkeer en je ziet niemand lachen. Toen ik las dat er altijd wel iemand je komt helpen als je een foto maakt in Pyongyang, zodat je geen 'vergissingen' maakt, vond ik dit wel apart, maar ik denk wel dat deze foto de perfecte indruk geeft van Noord-Korea. 

 

Werelddeel 5: Oceanië

Tuvalu, Funafuti

Zelf hou ik wel van een potje volleybal, dus toen ik deze foto zag kreeg ik de neiging om mee te doen. De mensen staan te volleyballen op de landingsbaan van het eiland, op hun blote voeten. Iedereen doet gezellig mee. Dat je binnen 2,5 minuten van de ene kant van het eiland naar de andere kant van het eiland kan lopen, vond ik verbazingwekkend. Dat is een groot verschil met de steden. 

 

Verschillende thema's:

Een overduidelijk verschil vind ik de vrijheid in bijvoorbeeld Tuvalu, Funafuti en Noord-Korea, Pyongyang. In Funafuti spelen ze volleybal op de landingsbaan waar maar twee keer per dag een vliegtuig landt, ze weten allemaal wanneer dat is dus daar passen ze zich aan aan. Terwijl je in Pyongyang niet eens 1 voet op de straat mag zetten waar geen eens auto's op rijden. Een heel groot verschil in vrijheid.

Toch is er een overeenkomst in veel landen en dat is toerisme. Bijvoorbeeld op Malta. Op deze foto worden de kanonnen afgevuurd. aan de rechterkant van de foto zie je allemaal toeristen die het moment vast proberen te leggen. Op de foto van Barbados, Bridgetown zie je ook toeristen staan die staan te wachten voor een slingertouw. 

 

 

 

 

 

 

 

Zelf herken ik me het meeste in de foto van Nederland, Amsterdam. Ik weet dat het cliché klinkt, omdat het mijn eigen land is, maar toch is het zo. Zelf vind ik het heerlijk om door Amsterdam te lopen en ook vaar ik vaak met mijn vrienden. Weliswaar niet door Amsterdam, maar wel met zo'n soortgelijk bootje.

De techniek van de fotograaf 

Als je goed naar de foto's kijkt, zie je dat ze allemaal met dezelfde instellingen zijn gemaakt. Alle foto's zijn gemaakt met dezelfde beeldhoek, 16 mm, en hetzelfde gezichtspunt, staand op straat, recht naar voren kijkend en met een rechte horizon. De horizon zit dan ook in alle foto's op dezelfde hoogte. Het diafragma van de foto's zit telkens tussen de 8 en 13, zodat alle foto's een grote scherptediepte hebben. Ook hebben zo veel mogelijk foto's dezelfde ISO-waarde, rond 200. Door deze aanpak is in alle foto's de horizon aanwezig.
"Omdat Streets of the World gaat over eenheid en de band tussen mensen overal ter wereld, wilde ik een techniek gebruiken waarmee die eenheid ook in de foto's zelf tot uitdrukking komt. Het logo van Streets of the World heeft dezelfde stijl, met de horizon in het midden zoals bij de foto's, maar symboliseert ook een straat."  Aldus Jeroen Swolfs.

 

Mijn Bucketlist:

Nadat ik deze tentoonstelling heb gezien, sprongen ervoor mij 3 landen uit die ik graag zou willen bezoeken:

Ten eerste Sint-Maarten, Philipsburg. Het blauwe zeewater, de picknicktafels die half in de zee staan, deze foto schreeuwt vakantie voor mij. Maar niet alleen de natuur spreekt mij aan. De mevrouw met haar hoeden en andere spullen doet me heel erg denken aan vorige vakanties, die allemaal geweldig waren. Daarom zou ik graag een keer naar Sint-Maarten willen.

Ten tweede Thailand, Bangkok. Ik heb altijd al naar Thailand gewild, maar na het zien van deze foto misschien nog wel meer. Het ritueel dat plaats vindt in het midden van de stad vind ik heel speciaal. Ze eren allemaal een Boeddha, op een plek waar in 2015 een bom ontplofte. Kinderen komen na school ook om te bidden. Boven dit heilige ritueel, bevindt zich een treinrails en dat allemaal in 1 foto op 1 plek. 

En tenslotte, Monaco, Monaco. Ook een land waar ik altijd al naar toe heb gewild en na deze foto zeker. Je ziet de glamour in deze foto. De jachten, hoge gebouwen en blauwe zee. Het liefste zou ik naar Monaco gaan als de GP van de Formule 1 er is, dat maakt deze stad namelijk nog specialer voor mij.

 

Mijn ervaring:

Ik denk dat ik dit de leukste opdracht van CKV vind. Zelf heb ik ook altijd al een wereldreis willen maken, maar Jeroen Swolfs heeft dit een beetje voor mij waargemaakt met zijn tentoonstelling. In 1 uur heb ik echt een mini wereldreis gemaakt. De foto's geven je een goede indruk van de Streets of the World. Door de lezing die we op school van hem hebben gehad, vond ik ook super leuk. Je hoort dan weer andere verhalen en die staan niet in de tekst naast de foto. Je kwam door die lezing en de documentaire nog meer te weten over zijn bijzondere project. Al met al vond ik dit een leuke opdracht om te maken en ik ga zeker nog een keer terug naar Streets of the World.

 

https://www.streetsoftheworld.com/amsterdam/nl